خط مشی کلی

خط مشی مدیریت منابع انسانی

مدیریت منابع انسانی نقش ویژه ای در ساختار یک سازمان دارد، تضمین میکند که شرکت دارای استعداد لازم به عمل موثر است. انتخاب و استخدام کارکنان جدید و نیز آموزش و ارتقاء سطح کارآئی تمامی کارکنان از دیگر ماموریت های مدیریت منابع انسانی بشمار می آید.
در این راستا فراسلی بشدت طرفدار نظریه ” فقط ارتقاء افراد با استعداد و بکارگیری آنان در جایگاهی که مناسب آنان است” بوده و همواره این رویه را در بخش مدیریت منابع انسانی سازمان پیگیری می نماید.

فراسلی در گزینش همکاران جدید و استخدام آنها، صریح، بیطرف ، منصف و مستقل عمل میکند و استخدام را در قالب یک پیشنهاد توسعه و رشد مشترک بین افراد و سازمان ارزیابی کرده و به دنبال ترکیبی بهینه از نیازهای سازمان و نیازهای کارکنان است که میبایست یکدیگر را پوشش داده و در خدمت هم باشند.

فراسلی در راستای افزایش بهره وری و ایجاد محیط کاری سالم، پرنشاط و به دور از تنش، کارکنان خود را از بین افراد مستعد با مراعات اصل شایسته سالاری انتخاب میکند که مهمترین معیارهای انتخاب عبارتند از:
برخورداری از ایمان و شخصیت اخلاقی

کارآیی مناسب

فداکاری و ترجیح تیم بر منافع شخصی

سیستم استخدام و ادامه اشتغال کاملا رقابتی بوده به طوریکه اعضای توانا همگام با سازمان رشد میکنند، اعضای متوسطی که مستعد رشد هستند با دریافت آموزشهای فنی مضاعف در مسیر تعالی قرار میگیرند، اما اعضای کم بازده که نمی خواهند یا نمی توانند همگام با سازمان رشد کنند از سیستم حذف خواهند شد.

این سیستم عرصه را جهت انجام یک رقابت جوانمردانه آماده میکند که نتیجه آن تحقق بخشیدن به بقای اصلح و تضمین توسعه موثر و تخصیص مناسب منابع انسانی خواهد بود.

فراسلی با ایجاد بستری مناسب از طرفی زمینه را برای شکل گیری یک علاقه و سرنوشت مشترک بین شرکت و کارکنان فراهم نموده و از سوی دیگر با تشویقهای گوناگون و برانگیختن هر یک از کارکنان نسبت به استفاده بهینه از ظرفیتها و استعدادهای ذاتی و افزایش انتظارات فنی و حرفه ای از خود سبب میشود که الهام بخش خویش در مسیر پرچالش پیشرفت باشند. در این صورت است که رشد کارکنان به موازات رشد سازمان ممکن میگردد، به عبارت دیگر هنگامی که ارزشهای فراسلی و حیثیت برند توسط کارکنانش به رسمیت شناخته میشود و شرکت در مسیر ترقی قرار میگیرد ارزشها و استعدادهای شگرف کارکنان ممتاز و متعهد نیز شکوفا می گردد، چنین کارکنان شایسته ای در اولویت احراز رتبه های بالاتری هستند که خود از عوامل ایجاد آن بوده اند.